Thursday, January 22, 2009

ՄԵԹՅՈՒ ԲՐԱՅԶԱՅԻ ՀԵՌԱՏԵՍ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄԸ

ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների երեւանյան այցի օրը խորհրդարանի մամուլի ծառայությունը տեղեկություն էր տարածել ԱԺ խոսնակ Հովիկ Աբրահամյանի եւ ամերիկացի համանախագահ Մեթյու Բրայզայի հանդիպման մասին, որը կայացել էր վերջինիս խնդրանքով: Համանախագահների կարճատեւ այցը կհիշվի, թերեւս, միայն դրանով: Ինչու Մեթյու Բրայզային պետք եղավ այդ հանդիպումը, այդպես էլ մնաց գաղտնիության քողի տակ: Ինչպես եւ այն, թե ինչու Հովիկ Աբրահամյանի հետ չցանկացան հանդիպել Մերզլյակովն ու Ֆասիեն: Համանախագահների այցն ու Դավոսում Հայաստանի ու Ադրբեջանի նախագահների սպասվող հանդիպումը շատերը կապում են ԵԽԽՎ հունվարի նստաշրջանի հետ, որին քննարկվելու է Հայաստանի` ԵԽԽՎ բանաձեւերը կատարելուհարցը: Փորձագետները գտնում են, որ Հայաստանի համար ոչ բարենպաստ ֆոնը համանախագահները կարող են օգտագործել` Հայաստանին ստիպելու ստորագրել ինչ որ տեխնիկական փասռաթուղթ: Մի կողմ թողնենք ստորագրման անկեղծ շահագրգռվածությունը եւ դառնանք Հովիկ Աբրահամյանին, ով, դատելով ամեն ինչից, դառնում է արտաքին քաղաքականության «գորշ կարդինալը»: Բավական է հիշել միայն այն, որ Իրան-Հայաստան երկաթուղու կառուցման մասնակցության «առաջարկը» Պեկին տարավ ոչ այլ ոք, քան Հովիկ Աբրահամյանը: Եւ Եվրոպայի խորհրդի անդամ-պետություններին հայտնի նամակն էլ պատկանում է Հովիկ Աբրահամյանի գրչին: Հայաստանի ԱԺ խոսնակի «արտաքին քաղաքական» հակումների մասին վկայում է նաեւ այն, որ վերջերս նա աշխատանքից ազատեց խորհրդարանի աշխատակազմի ղեկավարին եւ այդ պաշտոնին նշանակեց նախկին փոխարտգործնախարարին: Նկատենք` ոչ թե ֆինանսների կամ էկոնոմիկայի փոխնախարարին, այլ արտաքին գործերի: Ասում են, թե աշխատակազմի նախկին ղեկավարն ազատվեց այն բանի համար, որ խոսնակի նամակը հայտնվեց մամուլում, նաեւ պնդում են, որ խնդիրն այն էր, որ նամակը ծայրահեղ անգրագետ էր: Հայկական որոշ լրատվամիջոցներում հրապարակվեց ռուսերեն թարգմանության բնօրինակը, որում 50-ից ավելի սխալ կար: Իսկ Հովիկ Աբրահամյանին սազում է արդյոք անգրագետ նամակ գրելը: Առավել եւս, եթե նա որոշել է զբաղվել արտաքին քաղաքականությամբ: Նման միտումները շատ արագ են նկատվում դրսից: Առավել եւս այնպիսի դիվանագետն, ինչպես Բրայզան, չէր կարող չնկատել, որ Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ծանրության կենտրոնը, թերեւս, տեղափոխվում է խորհրդարան, եւ հենց այստեղ են լուծվելու հարցերը: Դրա համար էլ ընդունելություն խնդրեց Աբրահամյանից:

ՆԱՆՈ ԱՐՂՈՒԹՅԱՆ

Լրագիր

22.01.2009

No comments:

Post a Comment